Sevgili okurlarım,

İnstagramda kısa kısa attığım postlar hakkında sitemde biraz daha açıklayıcı olabilecek tarzda yazılar eklemeye karar verdim. Zira instagram postlarım için yanlış olmaması adına detaylı araştırma yaparken birçok şey öğreniyorum, ancak instagramda sizleri sıkmaması adına yalnızca özüne değinip paylaşabiliyorum.

Bakalım nasıl olurmuş hakkını arayan çocuk yetiştirmek?

Hakkını savunabilmek her babayiğidin harcı değil maalesef. Haksızlığa uğrayan herkes sesini öyle kolay çıkaramıyor. İnsanlar ne acılara katlanıyor, akıl almayacak derecede. Peki ama neden bunu yapıyorlar? Tepki vermek bu kadar zor mu gerçekten?

Bir buçuk yaşındaki çocuk koltuğa çıkmaya çalışıyor, poposundan destek veriyoruz. Yemek yemek istemiyor, ağzına tıkıyoruz(tabi ki o yemeği yemese de büyür). 4 yaşında eve gelen komşunun çocuğuna oyuncaklarını vermek istemiyor, elinden alıp kardeşe de ver diyoruz. Ortaokulda sevgilisi oluyor, telefonunu elinden alıyoruz. Lisede öğretmeni okuldan çağırıp şikayette bulunuyor, çocuğu haşlıyoruz. Üniversiteye giderken binbir öğüt, tembih veririz, sanki bizler hayat okulundan takdirname aldık da. Dikkat ettiyseniz çok abartı olan şeyleri yazmadım bile. Her ailede mutlaka yapılan şeylere yer verdim.

Bu ebeveyn davranışları sonucunda çocuk diyor ki “Ben yetersizim.”. Yetersiz olduğuna inanmış birinden daha çok sömürülmeye açık kim var Allah aşkına. Sesini çıkaramıyor, yorum yapamıyor, zulme dur diyemiyor, haksızlığa karşı çıkamıyor, çünkü kendini bunları yapmaya yeterli görmüyor, inanmıyor. Ailesi ona inanmamışken kim onu saysın? İç sesi yetişkin bile olsa böyle diyor. “Ben yapamam ki…”

Çocuğumuzu tanımaya, gelişim dönemlerinin özelliklerini kitaplardan okumaya gayret gösterelim. Onlar dönemlerinin özelliğini yaşarken, bizler bilmediğimiz için onları eleştiriyoruz, kısıtlıyoruz, bir kalıba sokuyoruz.

Peki, kökenini yeterince anlayabildiysek çocuktan neler beklemeliyiz onu konuşalım. Öncelikle ilk 5 yaş paylaşmama davranışı onun için bir bencillik göstergesi değildir. Çocuklar “hak” gibi soyut kavramları soyut işlemler döneminde gerçekten anlamaya başlar. Öncesinde yaptıkları sadece öğrenmedir. Hâlbuki biz kişiliğine bunu yedirmesini isteriz. En zor koşullarda bile kendinden ödün vermeyecek, hak arayışından geri dönmeyecek çocuklar…

En önemli nokta ise çocuğa ailesinin ve öğretmeninin örnek olmasıdır. Aile ilk öğretmendir ve ondaki herhangi bir aksaklık otomatik olarak çocukta da görülür. Öğretmeni haksızlık yapıyorsa aile tepkisini göstermiyor, eve gelip “napalım evladım sabret, sen karışma” gibi sözlerle onu sindirmeye çalışıyorsa çocuk doğal olarak siner. Çünkü, çocuk için en güvenilir kişiler susulmasını uygun görüyor, hakkını aramayı değil. “Koskoca babam ve annem bile bir şey yapamıyorsa ben nasıl yaparım?”.

Evde çocuklarınızla bu konuda neler yapabilirsiniz instagramda paylaşmıştım. Şimdi bir de bu gözle okuyun önerilerimi.

https://www.instagram.com/p/CK_sg_AKb9T/?utm_source=ig_web_copy_link